Οι Τράπεζες Λεηλατούν τον Έλληνα Πολίτη

Ληστρικές Χρεώσεις και Οικονομική Υποδούλωση

Εδώ και χρόνια, ο Έλληνας πολίτης βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα τραπεζικό σύστημα που λειτουργεί σε βάρος του, με τις κυβερνήσεις να του επιβάλλουν την πλήρη εξάρτηση από τις τράπεζες για κάθε οικονομική συναλλαγή.

Ένα σύστημα που, αντί να διευκολύνει την καθημερινότητα του λαού, έχει μετατραπεί σε έναν μηχανισμό αφαίμαξης των ήδη περιορισμένων εισοδημάτων των πολιτών.

Ληστρικές Χρεώσεις σε Βάρος του Λαού

Είναι πλέον κανόνας: κάθε τραπεζική συναλλαγή συνοδεύεται από χρεώσεις που γίνονται ολοένα και πιο εξωφρενικές. Ακόμη και η πιο απλή ενέργεια, όπως η ανάληψη των ίδιων των χρημάτων μας από ένα ΑΤΜ της τράπεζας στην οποία διατηρούμε λογαριασμό, (πόσο μάλλον όταν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε ΑΤΜ άλλης τράπεζας) κοστίζει αδικαιολόγητα ακριβά.

Θέλεις να πληρώσεις το λογαριασμό της ΔΕΗ ή της ΕΥΔΑΠ; Θα πληρώσεις προμήθεια. Θέλεις να εκδώσει η τράπεζα μια βεβαίωση ή να σου δώσει μια απλή πληροφορία για το λογαριασμό σου; Θα πληρώσεις.

Η απαράδεκτη αυτή πρακτική πλήττει κυρίως τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους εργαζόμενους των 800 ευρώ, τους άνεργους και όλους εκείνους που παλεύουν να επιβιώσουν με μισθούς πείνας. Αυτοί οι άνθρωποι αναγκάζονται να πληρώνουν φόρους, να λαμβάνουν τις συντάξεις τους και να εξυπηρετούν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις μόνο μέσω τραπεζών – και αντί να διευκολύνονται, καταληστεύονται.

Οι Τράπεζες Διασώθηκαν με Χρήματα του Ελληνικού Λαού

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 2010, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οι ελληνικές τράπεζες σώθηκαν από τη χρεοκοπία χάρη στα δισεκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν από το κράτος. Και ποιος πλήρωσε αυτά τα χρήματα; Ο ελληνικός λαός, που θυσίασε κοινωνικές παροχές, υπέμεινε φόρους, περικοπές και μνημόνια. Οι ίδιες τράπεζες που διασώθηκαν με χρήματα των πολιτών, τώρα τους στραγγαλίζουν οικονομικά, επιβάλλοντας κάθε χρόνο και πιο εξωφρενικές χρεώσεις.

Η Κυβέρνηση ως Σιωπηλός Συνεργός

Αντί το κράτος να προστατεύει τους πολίτες, τους υποχρεώνει να χρησιμοποιούν τις τράπεζες ως μοναδική δίοδο για κάθε οικονομική συναλλαγή. Οι φυσικές πληρωμές με μετρητά γίνονται όλο και πιο δύσκολες, τα capital controls του παρελθόντος μας έδειξαν πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να μας απαγορεύσει την πρόσβαση στα χρήματά μας, και οι συναλλαγές μέσω τραπεζών επιβάλλονται ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν ούτε καν πρόσβαση σε ηλεκτρονικά μέσα.

Αναρωτιέται κανείς: Πόσο ακόμα θα αφήσουμε τις τράπεζες να λειτουργούν ανεξέλεγκτες, να απομυζούν τον λαό και να επιβάλουν όρους που κανείς δεν ψήφισε και κανείς δεν εγκρίνει; Για πόσο ακόμη θα είμαστε όμηροι ενός τραπεζικού καρτέλ που λειτουργεί μόνο για τα κέρδη των λίγων;

Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα και όχι απλά να κάνει ανακοινώσεις με μεγάλα λόγια που ποτέ δεν γίνονται πράξεις, θα πρέπει άμεσα να παραιτηθεί για αυτό, αλλά και για τα υπόλοιπα, τεράστια προβλήματα, που υποσχέθηκε προεκλογικά να λύσει.

Τα αρνητικά συνεχίζουν να μαζεύονται αλλά πλέον ο Ελληνικός λαός έχει επιλογές!

Οι ανοιχτές πληγές που αφορούν το Μάτι και τα Τέμπη παραμένουν χωρίς δικαιοσύνη, αλλά στις επερχόμενες εκλογές, οι πολιτικοί που τολμούν να αυτοπροβάλλονται ως “άξιοι” και “εκλέξιμοι” πρέπει να καταλάβουν ότι η Δημοκρατία δεν γνωρίζει διλήμματα. Η διασπορά φόβου και η χειραγώγηση του ελληνικού λαού μέσω εκβιαστικών διλημμάτων είναι όχι μόνο ανήθικη αλλά και βαθιά αντιδημοκρατική.

Οι Έλληνες δεν τρομοκρατούνται – απαιτούν λογοδοσία, διαφάνεια και αληθινό έργο, όχι επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Ώρα για Δράση: Να Σταματήσει η Οικονομική Ομηρία του Ελληνικού Λαού

Η κυβέρνηση, τουλάχιστον στις ανακοινώσεις της, έχει ζητήσει από τις τράπεζες να μειώσουν τις χρεώσεις προς τους πολίτες. Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό. Δεν γίνεται να επαφίεται η προστασία του λαού στην “καλή θέληση” των τραπεζών – πρέπει να τους επιβληθεί να σταματήσουν την αφαίμαξη του απλού πολίτη.

Υπάρχουν συναλλαγές, ειδικά όταν πρόκειται για πολίτες, που δεν δικαιολογείται να έχουν καμία απολύτως χρέωση.

Αν δεν μπει ένα τέλος τώρα, αυτές οι ληστρικές πρακτικές θα γίνουν κατεστημένο, και τότε θα είναι αργά. Ο λαός δεν θέλει, ούτε μπορεί να είναι υπεύθυνος για ένα νέο Capital Control που θα προκληθεί από τους ίδιους γνωστούς-άγνωστους ληστές της ελληνικής οικονομίας.

Αν το κράτος δεν αναλάβει τις ευθύνες του, η μόνη λύση είναι να επιστρέψουμε σε μια ενχρήματη οικονομία, αποφεύγοντας την πλήρη εξάρτηση από το τραπεζικό σύστημα. Οι πολίτες δεν μπορούν να παραμένουν όμηροι των τραπεζών και των κυβερνήσεων που τις υπηρετούν!