Eurovision 2025 – Οι «πανωλεθρίες» των πάνελ

Eurovision 2025: Η Ελλάδα, οι «πανωλεθρίες» των πάνελ και η εκδίκηση της πραγματικότητας

Αν κάτι μας δίδαξε η φετινή Eurovision, είναι πως στην Ελλάδα έχουμε περίσσια ειδήμονες, αλλά λίγους που να ξέρουν να σωπαίνουν όταν δεν ξέρουν. Για ακόμη μια χρονιά, οι τηλεοπτικοί «προφήτες» και οι δημοσιογράφοι των πάνελ, με ύφος αυθεντίας και αυτοπεποίθηση που θα ζήλευε και ο Νοστράδαμος, προέβλεπαν πανωλεθρία για την ελληνική συμμετοχή.

Και όμως, η Κλαυδία και το «Αστερομάτα» τους άφησαν με το μικρόφωνο στο χέρι και το βλέμμα χαμένο στα στατιστικά που τόσο λατρεύουν να επικαλούνται.

Οι ειδικοί που προέβλεψαν τον «πάτο» μας

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που, πριν καν ακούσουν ολοκληρωμένα το τραγούδι ή δουν τη σκηνική παρουσία, έσπευσαν να μιλήσουν για «τη χειρότερη ελληνική συμμετοχή όλων των εποχών» και για «αποτυχία του εθνικού τελικού». Ορισμένοι μάλιστα δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν εκφράσεις που δεν τιμούν ούτε το δημοσιογραφικό λειτούργημα, ούτε την αισθητική μας – συγκρίνοντας τη σκηνική παρουσία με… περιττώματα σκύλου και προεξοφλώντας ότι η Ελλάδα «θα πατώσει» και «δεν θα περάσει στον τελικό». Τόση σιγουριά, τόση βεβαιότητα, τόση… άγνοια.

Τα polls, τα στοιχήματα και η πραγματικότητα

Ας μην ξεχνάμε ότι τα ίδια τα δημοσιογραφικά polls, λίγο πριν τον ημιτελικό, έδιναν στην Ελλάδα μια θέση στην τετράδα – με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους να αναγνωρίζουν τη δυναμική της Κλαυδίας και του τραγουδιού. Αλλά οι εγχώριοι τηλε-ειδικοί, πιστοί στην παράδοση της μιζέριας, προτίμησαν να ποντάρουν στο «δεν έχουμε καμία τύχη». Και όταν ήρθε η 6η θέση, άρχισαν τα γνωστά «ε, δεν το περιμέναμε», «μας διέψευσε ευχάριστα» και άλλα τέτοια ανέξοδα.

Η Κλαυδία απάντησε με το μόνο τρόπο που ξέρει: με τέχνη

Η ίδια η Κλαυδία, αντί να πτοηθεί από τα αρνητικά σχόλια, τα χρησιμοποίησε ως καύσιμο για να δώσει τον καλύτερό της εαυτό. Όπως δήλωσε, «ήταν μεγάλο κίνητρο αυτά τα σχόλια για μένα, με μπούσταραν πάρα πολύ». Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε όσους δημιουργούν και σε όσους απλώς μιλούν για να γεμίσουν τηλεοπτικό χρόνο.

Η Ελλάδα τολμά και δικαιώνεται

Φέτος, η Ελλάδα είχε το θάρρος να αγγίξει θέματα που άλλοι φοβούνται να ψιθυρίσουν, όπως ο ξεριζωμός και η ιστορική μνήμη των Ποντίων. Και το ευρωπαϊκό κοινό όχι μόνο δεν γύρισε την πλάτη, αλλά αγκάλιασε το τραγούδι και το μήνυμά του. Οι «πανωλεθρίες» των πάνελ αποδείχθηκαν φούσκες, και η πραγματικότητα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Μήνυμα προς τους έχοντες δημόσιο βήμα

Ίσως ήρθε η ώρα οι τηλεοπτικοί κριτές να μάθουν να ακούν λίγο περισσότερο και να μιλούν λίγο λιγότερο. Να στηρίζουν – όχι άκριτα, αλλά με κριτήριο και ευθύνη – τις προσπάθειες που φέρουν την ελληνική ψυχή στη διεθνή σκηνή. Και, κυρίως, να θυμούνται ότι η τέχνη δεν μετριέται με στοιχήματα και polls, αλλά με το αποτύπωμα που αφήνει στις καρδιές των ανθρώπων.

Γιατί, τελικά, η μεγαλύτερη πανωλεθρία δεν είναι να βγεις τελευταίος στη Eurovision. Είναι να επιμένεις να βλέπεις τον κόσμο μέσα από το παραμορφωτικό φακό της μικρότητας και της γκρίνιας. Και φέτος, η Ελλάδα – και η Κλαυδία – τους έδωσαν ένα μάθημα που καλό θα ήταν να μην ξεχάσουν τόσο εύκολα.