Το 2011 και μια κυβέρνηση που παραπαίει…

Η κυβέρνηση βλέπει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της και όλα είναι στημένα πάνω σε μια πολύ λεπτή ισορροπία που έχει να κάνει με το αν υπάρχει τελικά δόλος ή όχι σε ότι αφορά την ένταξη της χώρας μας στον μηχανισμό αλλά και την κατάσταση που τελικά επικρατεί στα οικονομικά και δημοσιονομικά.

Από το υπάρχουν λεφτά που μας έλεγε ο πρωθυπουργός το 2009 φτάσαμε στο 2011 το οποίο σύμφωνα με τον κ. Παπακωνσταντίνου αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό θα ήταν το έτος που θα ξεκινούσε η ανάκαμψη και η χώρα θα είχε ανακτήσει την χαμένη της αξιοπιστία με αποτέλεσμα να μπορεί πλέον να βγει εκ νέου στις αγορές …για να δανειστεί.

Όμως αντί για κάτι …έστω που θα πλησιάζει προς αυτές τις υποσχέσεις βλέπουμε πράγματα και καταστάσεις που απομακρύνουν ακόμη περισσότερο το φως από το βάθος του τούνελ σε βαθμό που όχι μόνο δεν το έχουμε δει (το φως) αλλά κινδυνεύουμε να μην το δούμε για τις επόμενες μια με δυο γενιές.

Υπερβολικός; Μπορεί να είμαι για κάποιους, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι όχι μόνο δεν είμαι υπερβολικός αλλά τα λέω και αρκετά συμμαζεμένα και νοικοκυρεμένα θέλοντας να διατηρήσω την αμέτρητη αισιοδοξία μου και την ισορροπία ανάμεσα στο κλίμα της φθοράς και της αφθαρσίας που επικρατεί γύρω μου και γύρω μας.Το κλίμα που διώχνει τους Έλληνες μακριά από την αγαπημένη μας χώρα το κλίμα που έχει καλλιεργήσει τελικά η ίδια η κυβέρνηση ίσως για να αποκτήσει άλλοθι για όλα αυτά που συμβαίνουν και που θα συμβούν ακόμη.

Πριν γίνει πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου σχολίαζε σε συνέντευξη που παραχώρησε προς τον κ. Κούλογλου την οποία σίγουρα αυτή τη στιγμή που γράφονται τούτες δω οι γραμμές την έχουν δει και την έχουν ακούσει όλοι οι Έλληνες είτε ζουν ακόμη στην Ελλάδα είτε έχουν φύγει από την χώρα είτε ζούσαν χρόνια τώρα μακριά μας, το γεγονός ότι με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπορεί να μαζέψεις τα 2 πρώτα χρόνια κάποια λεφτά όμως στην πράξη τελικά αυτό που καταρρέει είναι η παιδεία σου η ανάπτυξη και πέφτεις στον φαύλο κύκλο της ύφεσης…τελικά στην Ελλάδα δεν καταφέραμε να μαζέψουμε ούτε τα 2 πρώτα χρόνια κάποια χρήματα κύριε Παπανδρέου. Το μόνο που καταφέραμε είναι να πέσουμε στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και αυτό γιατί στην χώρα μας η φορολογία ήταν ήδη αρκετά αυξημένη.

Σήμερα έχουν καταφέρει να πείσουν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ότι η προσφυγή μας στον μηχανισμό στήριξης ήταν μονόδρομος και αδιέξοδο ταυτόχρονα γιατί σε αντίθετη περίπτωση η χώρα θα είχε χρεοκοπήσει και θα βρισκόμασταν στην πλέον δεινή κατάσταση καθώς θα είχαν καταρρεύσει τα πάντα; αλήθεια τι γίνεται σε περίπτωση χρεοκοπίας; κανείς δεν μας έχει πει τι θα γινόταν αν όντως προχωρούσαμε σε παύση πληρωμών (επίσημα) .
Από τότε μέχρι σήμερα έχει χυθεί αρκετό μελάνι με προβλέψεις σχετικά με το μέλλον της χώρας αλλά και την πιθανή έξοδο μας από τον στενωπό, ένα καλύτερο αύριο που η Ελλάδα δεν θα είναι υπερχρεωμένη και θα φροντίσουν οι πολιτικοί που μας κυβερνούν γι’ αυτό, πως όμως; με σωστή διαχείριση; γιατί τώρα ξέρουν τι έκαναν λάθος και δεν θα το επαναλάβουν;

Πως θα το κάνουν αυτό; μέχρι τώρα δηλαδή ποιοι μας κυβερνούσαν;

Οι περισσότεροι από τους σημερινούς ή και χθεσινούς κυβερνήτες αυτής της χώρας είναι τα τελευταία χρόνια στην πρώτη γραμμή της διακυβέρνησης, από τον κ. Πάγκαλο που μας αποκάλεσε τεμπέληδες – κλέφτες και το κλασσικό πλέον μαζί τα φάγαμε μέχρι τον κ. Παπανδρέου που ήταν για αρκετά χρόνια υπουργός εξωτερικών αλλά έζησε και την διακυβέρνηση του πατέρα του όντας ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει οικονομικά και γιος ενός από τους μεγαλύτερους λαοπλάνους ηγέτες που έχουν περάσει από τη χώρα.!

Τι πήγε δηλαδή στραβά τόσα χρόνια που τώρα πλέον δεν θα πάει στραβά;

Τόσα χρόνια όλοι μας γνωρίζουμε το γρηγορόσιμο όλοι μας γνωρίζουμε για τις μίζες και για την διαπλοκή που υπήρχε γύρω μας και τις περισσότερες φορές δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό! Τώρα τι θα γίνει; θα σταματήσει με νόμο το γρηγορόσιμο; θα ανακληθεί ο νόμος για τις μίζες (μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα την μίζα σε κάποια σημεία την έχουμε νομιμοποιήσει). !

Σπατάλη – Μίζες – Διαφθορά
Ή μήπως θα πάψουν οι πολιτικοί μας την σπατάλη του δημόσιου χρήματος; Ειδικά για το τελευταίο δυστυχώς δεν μπορώ να πεισθώ με τίποτα καθώς ακόμη και στο χείλος του γκρεμού που ακόμη και σήμερα βρισκόμαστε η σπατάλη του Δημόσιου χρήματος συνεχίζει… να θυμίσω μόνο ορισμένα από τα αμέτρητα τρανταχτά όπως οι κουρτίνες της Υπουργού παιδείας – την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Άννα Νταλάρα που…χρέωσε στους πολίτες αρκετές χιλιάδες ευρώ για να αλλάξει το μαρμάρινο δάπεδο του Υπουργείου, τοποθετώντας δάπεδο laminate – και άλλα πολλά τέτοια, την ώρα που η κυβέρνηση ζητά από τους Έλληνες πολίτες να σφίξουν το ζωνάρι περισσότερο από όσο πραγματικά μπορούν να αντέξουν.

Αυτό είναι τελικά κάτι που έχουν ξεχάσει να μας ενημερώσουν οι κ.κ. πολιτικοί μας, όταν τελικά βγούμε από αυτή την κρίση, που δεν είναι κρίση χρέους αλλά κάτι άλλο το οποίο αδυνατώ να χαρακτηρίσω (για αρκετούς και διάφορους λόγους όποιος θέλει μπορεί να το κάνει). Τι θα γίνει; θα σταματήσουν τις σπατάλες; Θα αποκτήσουμε μια χώρα που όλα θα λειτουργούν;

Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή θα βγούμε από αυτό το λαγούμι που μας έχουν πετάξει οι ίδιοι οι πολιτικοί που σήμερα θεωρούν εαυτούς σωτήρες μετά την ψήφιση του περιβόητου μνημονίου η αποτελεσματικότητα του οποίου αποδεικνύεται δυστυχώς κάτι περισσότερο από ανεπαρκής.

Όμως πολύ φοβάμαι ότι δεν θα βγούμε αν δεν αλλάξουν ριζικά κάποια πράγματα σε αυτή τη χώρα πέραν από την νοοτροπία του Έλληνα, μια νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί μετά από προσπάθειες αρκετών χρόνων οι οποίες έχουν γίνει φυσικά από τους ίδιους τους πολιτικούς μας…

Κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να εφαρμοστούν οι νόμοι οι νόμοι που θεωρητικά πάντα είναι σε ισχύ όχι όμως αν είσαι δυνατός (οικονομικά μιλώντας πάντα) αλλά μόνον για τον απλό λαό! Οι πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν είναι ούτε φοροφυγάδες ούτε και βουτηγμένοι στα σκατά κύριε Στρος-Καν… αυτοί που δεν πληρώνουν τους φόρους τους είναι κυρίως αυτοί που διαχειρίζονται τους Έλληνες πολιτικούς.