Τηλεφώνησα στο Μαξίμου…και έγινε η δουλειά

Ο Αυτιάς, υποψήφιος ευρωβουλευτής, σε συνέντευξή του στον Παπαδάκη, αναφέρει: “Μου ήρθαν τρία πούλμαν με χήρες. Μία από αυτές έλαβε 130 ευρώ σύνταξη. Τηλεφώνησα στο Μαξίμου, μίλησα με τον Μητσοτάκη. Μου είπε να του στείλω μία αντιπροσωπεία από πέντε γυναίκες. Τηλεφώνησα το μεσημέρι και το απόγευμα ο νόμος ήταν έτοιμος.”

Αυτό συμβολίζει το χάος στην πολιτική και τη δημοσιογραφία που διαχρονικά υπάρχει, όπως αναφέρεται από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.

Ζούμε σε μια χώρα όπου κάθε Αυτιάς και κάθε πολίτης πρέπει να επικαλείται γνωριμίες για να γίνεται οτιδήποτε. Όχι επειδή υπάρχουν λειτουργικοί θεσμοί, αλλά λόγω της ύπαρξης τέτοιων ανθρώπων.

Οσο οι πολίτες ψηφίζουν αυτή τη νοοτροπία, η χώρα θα μικραίνει και θα φτωχαίνει. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη εποχή, όπου η τεχνολογία μέσω της τεχνητής νοημοσύνης θα ανατρέψει την καθημερινότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, αντικαθιστώντας χιλιάδες επαγγέλματα.

Οι χώρες με σταθερές δομές, διαφάνεια και αξιοκρατία θα επιβιώσουν και θα επωφεληθούν από αυτές τις αλλαγές. Αντίθετα, χώρες με διεφθαρμένους μηχανισμούς που στηρίζονται σε τηλεφωνήματα, ρουσφέτια και προσωπικές παρεμβάσεις θα μείνουν πίσω και θα γίνουν επαίτες στο διεθνές περιβάλλον.

Οσο οι πολίτες ψηφίζουν αυτή τη νοοτροπία, η χώρα θα μικραίνει και θα φτωχαίνει.

Κάποιες χώρες έχουν ήδη αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα εδώ και καιρό. Στην Ελλάδα, ακόμα ακούμε την κυβέρνηση να καυχάται για μια νοοτροπία παρακμής.

Στη ζωή μου, συχνά λυπάμαι για τους ανθρώπους και προσπαθώ να τους βοηθήσω όταν υπάρχει ανάγκη. Πολλές φορές όμως ανακαλύπτω ότι η ανάγκη προκύπτει από δικές τους επιλογές. Η βοήθεια, σε αυτές τις περιπτώσεις, καταλήγει να εκμεταλλεύεται χωρίς να αλλάζει την κατάσταση.

Επομένως, αυτοί δεν αξίζουν καμία βοήθεια.

Δυστυχώς, έτσι βλέπω πλέον ένα μεγάλο μέρος της χώρας: βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση από επιλογή. Όταν στηρίζει ένα σάπιο σύστημα που τον εξαπατά και τον κλέβει, κάθε τι που βιώνει είναι επιλογή του.