Ο Έλληνας Πολίτης…στην Ελλάδα

Μου αρέσει ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου αν και δυστυχώς αν είστε και εσείς από τους πολλούς Έλληνες που υποφέρουν από την κυβερνητική πολιτική (όχι για εμένα πλέον δεν τίθεται θέμα κρίσης χρέους αλλά καθαρά κυβερνητικής πολιτικής και πολιτικών) τότε θα συμφωνήσετε ίσως μαζί μου ότι ο τίτλος δυστυχώς αρχίζει να θυμίζει τίτλο που θέλουμε να ξεχάσουμε.

Μας έχουν ξεφτιλίσει και συνεχίζουν να μιλάνε χωρίς ντροπή μα κυρίως χωρίς φόβο (;)

Έχω δεκάδες παραδείγματα να αναφέρω από την καθημερινότητα έτσι όπως έχει αυτή διαμορφωθεί τα τελευταία 3 χρόνια, από την εποχή που η χώρα οδηγήθηκε στην αγκαλιά του «Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ταμείου» και της γνωστής πλέον σε όλους μας «Τρόικα» αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θέλετε να τα διαβάσετε εκτός ίσως αν αυτό σας βοηθούσε να τα βγάλετε και εσείς προς τα έξω για να νιώσετε μια κάποια ανακούφιση.

Από την μια έχουμε τις καθημερινές πλέον μειώσεις σε μισθούς συντάξεις αλλά και την καλπάζουσα ανεργία για την οποία προσωπικά θεωρώ ότι η κυβέρνηση της δικής μας Τρόικας…. ή των τριών ανίκανων που μας κυβερνούν, δεν θέλει ούτε να σκεφτεί γι’ αυτό προσπαθεί και αποφεύγει συστηματικά κάθε είδους συζήτηση σχετική με το θέμα.

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει τους Έλληνες σε κατάθλιψη και είναι καιρός σιγά σιγά να περάσουμε και να ξεπεράσουμε το στάδιο της συνενοχής που νιώσαμε αν όχι όλοι, δυστυχώς οι περισσότεροι, όταν ο κ.κ. (κύριο να τον κάνει ο Θεός βέβαια) Πάγκαλος είπε το περίφημο, «Μαζί τα Φάγαμε». Ένας ακόμη από αυτούς που συμμετέχουν ενεργά (κυρίως τώρα που δεν είναι θεωρητικά ενεργός πολιτικός) στην καταστροφή της Ελλάδας.

Ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν συμφωνώ με το μαζί τα φάγαμε είναι το γεγονός ότι κανείς δεν μου έδωσε να φάω χωρίς να δουλέψω, ενώ όσοι πέτυχαν κάτι ανάλογο είτε ανήκουν στην ελίτ που ακόμη και σήμερα τρώει με χρυσά κουτάλια είτε δοκίμασαν το μέλι για να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό.

Έτσι σήμερα μετά από όλα όσα έχουν γίνει, έχουμε την ελίτ των επιχειρηματιών να χρησιμοποιεί τους Έλληνες ως το πιστόλι που θεωρητικά είχε ο Παπανδρέου όταν υποτίθεται πως διαπραγματευόταν με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. για το καλό της Ελλάδας.

Είμαστε πλέον περίγελος ακόμη και των ίδιων των συμπατριωτών μας και αυτό γιατί; Γιατί πολύ απλά αποτελούμε γι’ αυτούς πλέον, το καμένο χαρτί ή τουλάχιστον παλεύουν με νύχια και με δόντια να μας καταντήσουν απλά ένα καμένο χαρτί, απλά ένα στατιστικό νούμερο χωρίς νόημα και ουσία.

Αλήθεια εσύ για πόσο ακόμη θα το επιτρέπεις αυτό;